Περίληψη της εισήγησης στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα «Εξουσία και Διακονία κατά τον Απόστολο Παύλο» (Βέροια 26-28 Ιουνίου 2013)
Στην εισήγηση επισημαίνεται ότι τὸ κλίμα τῆς Ἀποκάλυψης εἶναι κλίμα θλίψης, κλιμακούμενων διωγμῶν καὶ μαρτυρίου. Τὸ κλίμα αὐτὸ δημιουργεῖ ἡ κοσμικὴ καὶ μάλιστα κρατικὴ ἐξουσία. Ἡ ἐξουσία αὐτὴ, ποὺ νομιμοποιεῖται ἀπὸ τὸ διάβολο (εἶναι δοτή ἀπὸ τὸν διάβολο) καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ Θεό ἢ τὸ λαὸ ἔχει ὡς χαρακτηριστικὰ της: α) τὴν ἐπένδυση-ἔκφρασή της μὲ χριστιανικὴ θεολογικὴ ὀρολογία καὶ β) τὴν ἐπίσημη θρησκευτικὴ προπαγάνδα γιὰ θεοποίηση καὶ ὀργάνωση λατρείας τοῦ αὐτοκράτορα. Ἡ λατρεία αὐτὴ ἀποτελεῖ κακέκτυπο τῆς λατρείας «τοῦ ἐσφαγμένου ἀρνίου». Μὲ τὴν πολιτικὴ αὐτὴ διακυβεύονται οἱ ἐλευθερίες τῶν ἀνθρώπων καὶ ἡ γνήσια θρησκευτικότητά τους. Ἡ Ἀποκάλυψη ἀμφισβητεῖ καὶ ἀπομυθοποιεῖ τὴν ἐξουσία αὐτὴ, τὴν ὁποία ἐμφανίζει ἀπολυταρχικὴ, ἐν ὀνόματι τῆς αἰώνιας ἐξουσίας τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ἔνδοξης ἐσχατολογίας της.
