Από τον Πρόλογο του βιβλίου
Η μελέτη του δικαίου των διαφόρων χριστιανικών Εκκλησιών παρά τις εγγενείς δυσκολίες που παρουσιάζει ανοίγει νέους ορίζοντες στη γνώση και την κατανόηση των χριστιανικών παραδόσεων. Αναδεικνύει ποικίλες πλευρές της ζωής των χριστιανικών κοινοτήτων, οι οποίες συχνά, αν και τοπικά συνυπάρχουν, γνωρίζονται και επικοινωνούν ελάχιστα μεταξύ τους. Η διαδικασία διαμόρφωσης της θεσμικής τους οργάνωσης, οι αντιλήψεις τους για το ρόλο τους στη δημόσια σφαίρα, η σχέση τους με την πολιτική και το Κράτος είναι στοιχεία που διαγράφονται ανάγλυφα στο εσωτερικό τους δίκαιο και από τα οποία αναδεικνύεται π Βούλησή τους για μια οικουμενική επικοινωνία μεταξύ τους αλλά και με το σύγχρονο κόσμο με σκοπό την ενότητα και την καταλλαγή. Ο Κώδικας Κανονικού Δικαίου (CIC 1983) αποτελεί τον καρπό μιας συνολικότερης προσπάθειας ενσωμάτωσης της εκκλησιολογίας της Β’ Συνόδου του Βατικανού στη θεωρία και στην πράξη του κανονικού δικαίου. Έτσι η «κανονική» ανανέωση αποτέλεσε αναπόσπαστο μέρος και επακόλουθο της θεολογικής και εκκλησιολογικής ανανέωσης. Η παρούσα εργασία είναι η πρώτη στην ελληνόφωνη Βιβλιογραφία που μελετά το Περιουσιακό Δίκαιο της Καθολικής Εκκλησίας. Φιλοδοξεί να φωτίσει ένα σχετικά άγνωστο, ακόμα και σε ακαδημαϊκό επίπεδο, γνωστικό πεδίο και συνάμα να αποτελέσει μια πρόταση ανοιχτή στον επιστημονικό διάλογο. Έχει ως σκοπό να προσφέρει στον αναγνώστη, ειδικό του δικαίου ή μη ένα κείμενο κατανοητό, το οποίο παράλληλα να αποδίδει όσο το δυνατό ορθότερα τη λατινική κανονική ορολογία. Επιπλέον ερμηνεύει και σχολιάζει τους κανόνες προσπαθώντας να διατηρήσει αναλλοίωτα το πνεύμα και την πρόθεση του νομοθέτη και να τονίσει τις ιδιαίτερες κανονικές και εκκλησιολογικές προϋποθέσεις γένεσης των σχετικών διατάξεων του ισχύοντα Κώδικα Κανονικού Δικαίου.
