Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι!
Αξιώνεστε σήμερα του πτυχίου της Θεολογίας σε μια περίοδο του εκκλησιαστικού έτους που περικλείει έναν βαθύτατο για το έργο που αναλαμβάνετε να επιτελέσετε συμβολισμό. Για τους ορθόδοξους χριστιανούς μόλις έχει αρχίσει η νηστεία των Χριστουγέννων, αλλά και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ολόκληρη η ανθρωπότητα εισέρχεται σε μια περίοδο προετοιμασίας και αναμονής, ώστε να υποδεχτεί για άλλη μια φορά τον νεογέννητο Χριστό. Σπίτια και καταστήματα στολίζονται με εκατοντάδες φωτάκια και με πολύχρωμες γιρλάντες, φάτνες στήνονται σε πάρκα και πλατείες, και τα αγγελουδάκια από νέον που σε λίγο θα κρέμονται στους δρόμους θα έχουν σίγουρα ξεπεράσει σε αριθμό τους αγγέλους που περιβάλλουν τον θρόνο του Θεού. Θα έλεγε κανείς ότι δεν υπάρχει πιο ιδανική περίοδος για να βγει κανείς ως νέος θεολόγος στην κοινωνία. Τώρα που ολόκληρος ο κόσμος είναι έτοιμος να υποδεχτεί τον Χριστό, τώρα που τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα προς την Βηθλεέμ, τώρα είναι ο κατάλληλος καιρός για να σπείρει κανείς τον σπόρο του Ευαγγελίου.
Όμως τα χρόνια που περάσατε στα έδρανα του πανεπιστημίου έχουν οξύνει το πνεύμα σας, έχουν διευρύνει τους ορίζοντές σας και σας έχουν μάθει να στέκεστε περισσότερο κριτικά απέναντι στα πράγματα, αναζητώντας την αλήθεια τους πίσω από την επιφάνεια. Και βέβαια δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επιστημονική ανάλυση για να αντιληφθεί κανείς ότι όλα αυτά τα στρουμπουλά και πανέμορφα αγγελάκια δεν διαλαλούν τον ερχομό του Χριστού αλλά την πραμάτεια που περιέχεται στις βιτρίνες που στολίζουν· ούτε απαιτείται ιδιαίτερα οξυδερκές βλέμμα για να παρατηρήσει κανείς ότι με τα ίδια αστεράκια και αγιοβασιλάκια που φωτίζεται το προποτζίδικο της γειτονιάς μας διακοσμείται και το καμπαναριό της εκκλησίας μας, αφού ο συρμός της εποχής απαιτεί να στολίζονται και οι εκκλησίες κάθε φορά ανάλογα με την περίσταση· ούτε, τέλος, χρειάζεται να κάνει κανείς ιδιαίτερες μελέτες για να διαπιστώσει ότι οι καλλίγραμμες κοπέλες που ντυμένες με ρούχα αγιοβασιλιάτικα χορεύουν για να διαφημίσουν το εορταστικό πρόγραμμα κάποιου μπουζουξίδικου ή κάποιου τηλεοπτικού καναλιού δεν τιμούν με τον τρόπο τους τον γέροντα άγιο της Καισαρείας. Παρατηρώντας κανείς όλα αυτά δεν μπορεί να μη σκεφτεί πως σήμερα, στη δική μας εποχή, εκπληρώνεται η πανάρχαια εκείνη προφητεία του προφήτη Ησαΐα (κθ΄ 13) που εκφράζει το παράπονο του Θεού από τους ανθρώπους:
Ο λαός αυτός έρχεται κοντά μου μόνο στα λόγια
και με τιμά μόνο με τα χείλη του·
η καρδιά τους όμως βρίσκεται πολύ μακριά από μένα·
δεν ωφελεί που με λατρεύουν,
αφού διδάσκουν εντολές που επινόησαν οι άνθρωποι.
Απέναντι σ’ αυτή, λοιπόν, την κοινωνία, που στα λόγια τιμά περισσότερο από οποιαδήποτε προηγούμενη τον Θεό, αλλά που η όλη συμπεριφορά της δείχνει ότι δεν χρειάζεται τον Θεό, καλείστε όχι να κηρύξετε τη ρομαντική επιστροφή σε ένα δήθεν ιδανικό παρελθόν ούτε να υπηρετήσετε ξεπερασμένες αξίες, αλλά να γίνετε μια φωνή ελπίδας που θα αντιπαραθέσει στα σημερινά αδιέξοδα το όραμα της Βασιλείας του Θεού. Απέναντι σ’ αυτήν την κοινωνία που έχει κάνει σύμβολό της έναν ψεύτικο, όμορφο, παχουλό και ξανθό Χριστούλη, καλείστε να κηρύξετε τον πραγματικό Ιησού Χριστό, εκείνον τον ξυπόλητο δάσκαλο που γεννήθηκε σαν περιθωριακός σε έναν βρόμικο στάβλο έξω από ένα μικρό χωριό της Παλαιστίνης και πέθανε ατιμωτικά σαν ληστής καρφωμένος πάνω σ’ έναν σταυρό έξω από την Ιερουσαλήμ. Καλείστε να δώσετε στον σύγχρονο άνθρωπο κουράγιο, διαβεβαιώνοντάς τον ότι αυτόν τον πραγματικό Χριστό δεν μπόρεσε να τον νικήσει ο θάνατος· καλείστε να αποδείξετε ότι ο απόστολος Παύλος είχε δίκαιο όταν διαβεβαίωνε του Κορίνθιους ότι Εσείς όλοι μαζί αποτελείτε το σώμα του Χριστού και ο καθένας σας χωριστά είστε μέλη του (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27). Εσείς είστε τώρα τα χέρια του αναστημένου Χριστού που θα κάνουν τα καλά έργα του για να πιστέψει ο κόσμος· εσείς είστε τα πόδια του που θα μεταφέρετε το ευαγγέλιό του στα πέρατα της οικουμένης· εσείς είστε το στόμα του που θα εξαγγείλει το μήνυμα του. Και όταν έρθει η ώρα να μιλήσετε μη διστάσετε στιγμή να πείτε όλη την αλήθεια, σύμφωνα με όσα ο ίδιος απόστολος μας έχει παραγγείλει: Επιμένετε στην προσευχή. Μην παύετε να ευγνωμονείτε το Θεό. Προσεύχεστε κοντά στα άλλα και για μας, να δώσει ο Θεός νέες ευκαιρίες για το κήρυγμα, ώστε να διακηρύξουμε το μυστήριο της σωτηρίας που προσφέρει ο Χριστός … Σ’ εκείνους που δεν είναι μέλη της εκκλησίας, να φέρεστε με σύνεση, κάνοντας καλή χρήση κάθε ευκαιρίας. Τα λόγια σας να είναι πάντα γεμάτα χάρη κι όχι ανούσια. Να ξέρετε πώς πρέπει να αποκρίνεστε στον καθένα (Κολ. δ΄ 2-6). Άλλωστε, ο ίδιος ο Χριστός μας έχει διαβεβαιώσει: Μην αγωνιάτε για το τι θα πείτε ή πώς θα το πείτε. Ο Θεός θα σας φωτίσει εκείνη την ώρα τι να πείτε, γιατί δεν θα είστε εσείς που θα μιλάτε, αλλά το Πνεύμα του Πατέρα σας που θα μιλάει μέσα σας. (Ματθ. ι΄ 16, 19-20).
Βαρύ το έργο που αναλαμβάνετε από σήμερα. Οι σπουδές σας όλα αυτά τα χρόνια στη Θεολογική Σχολή σας έχουν εφοδιάσει με όλα τα απαραίτητα μέσα για να το φέρετε σε πέρας. Σε σας εναπόκειται τώρα να αξιοποιήσετε τις γνώσεις και τις εμπειρίες που αποκτήσατε εδώ για να ανταποκριθείτε στο ρόλο που σας ανατίθεται. Οι προσευχές των καθηγητών σας θα σας συνοδεύουν πάντοτε, ώστε να είστε δυνατοί σε οποιοδήποτε έργο αναλαμβάνετε. Και αν κάποια στιγμή νιώσετε αδύναμοι ή αποκαμωμένοι από το έργο σας, μη ξεχνάτε να στρέφετε το βλέμμα σας σ’ εκείνον που διαβεβαίωσε τους μαθητές του: Πρώτα απ’ όλα να επιζητείτε τη βασιλεία του Θεού και την επικράτηση του θελήματός του και όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν (Ματθ. ς΄ 33).
