Ερμηνευτικά σχόλια στην ευαγγελική περικοπή της Κυριακής από τον ομότιμο καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ Ιωάννη Καραβιδόπουλο
Η διήγηση έχει ως ιστορικό πυρήνα το βίωμα του κινδύνου που ένιωσαν κάποτε οι μαθητές του Ιησού και της διασώσεως απ’ αυτόν που τους πρόσφερε η παρουσία του διδασκάλου τους επάνω στην τρικυμισμένη θάλασσα. Συγκεκριμένα το γεγονός έλαβε χώρα αμέσως μετά το θαυματουργικό χορτασμό των πεντακισχιλίων, για τον οποίο έκανε λόγο η περικοπή της προηγούμενης Κυριακής. Πέρα όμως από το βίωμα αυτό που συγκλόνισε τους μαθητές, οι ευαγγελιστές διασώζουν το γεγονός, γιατί βλέπουν σ’ αυτό κάποιο βαθύτερο μήνυμα για την Εκκλησία.
Ο όχλος που παρέστη μάρτυς του πολλαπλασιασμού των άρτων βρίσκεται σ’ ένα παραλήρημα μεσσιανικού ενθουσιασμού, νομίζοντας ότι έφθασε η μεγάλη στιγμή της ικανοποιήσεως των αναγκών του. Ο Ιησούς, που γνωρίζει καλά ότι αυτός ο ενθουσιασμός μπορεί να σημάνει αποτυχία του πνευματικού έργου του, διώχνει τους μαθητές του με το πλοιάριο στο απέναντι μέρος της λίμνης Γεννησαρέτ κι ο ίδιος αποσύρεται στο όρος για να προσευχηθεί.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο παρακάτω: