Ερμηνευτικά σχόλια στην ευαγγελική περικοπή της Κυριακής του ομότιμου καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Ιωάννη Καραβιδόπουλου
«Ένα Σάββατο δίδασκε ο Ιησούς σε μια συναγωγή. Εκεί βρισκόταν και μια γυναίκα, δεκαοχτώ χρόνια άρρωστη από δαιμονικό πνεύμα. ‘Ηταν κυρτωμένη και δεν μπορούσε καθόλου να ισιώσει το σώμα της. ‘Οταν την είδε ο Ιησούς, τη φώναξε και της είπε: ‘Γυναίκα, απαλλάσσεσαι από την αρρώστια σου’. ‘Εβαλε πάνω της τα χέρια του κι αμέσως εκείνη ορθώθηκε και δόξαζε τον Θεό. Ο αρχισυνάγωγος όμως, αγανακτισμένος που ο Ιησούς έκανε τη θεραπεία το Σάββατο, γύρισε στο πλήθος και είπε: ‘Υπάρχουν έξι μέρες που επιτρέπεται να εργάζεται κανείς. Μέσα σ’ αυτές, λοιπόν, να έρχεστε και να θεραπεύεστε, και όχι το Σάββατο’. Ο Κύριος του απάντησε: ‘Υποκριτή! Ο καθένας σας δεν λύνει το βόδι του ή το γαϊδούρι του από το παχνί το Σάββατο και πάει να το ποτίσει; Κι αυτή, που είναι απόγονος του Αβραάμ, και ο σατανάς την είχε δεμένη δεκαοχτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ’ αυτά τα δεσμά το Σάββατο;’ Με τα λόγια του αυτά ντροπιάζονταν όλοι οι αντίπαλοί του κι ο κόσμος χαιρόταν για όλα τα θαυμαστά που έκανε ο Ιησούς (Λουκ. 13, 10-17).
Διαβάστε το πλήρες κείμενο παρακάτω:
http://www.amen.gr/article11398
