Ζωή Τερλιμπάκου, Διδάκτωρ Θεολογίας «Αγγελοφάνειες και Λατρεία στο κατά Λουκάν ευαγγέλιο»
Ο ευαγγελιστής Λουκάς γράφει με έναν ιδιαίτερο φιλολογικό τρόπο το ευαγγέλιό του σχεδιάζοντας τις διηγήσεις ανάλογα με το θεολογικό ενδιαφέρον τους. Είναι προφανές το ενδιαφέρον του για τους αγγέλους, μιας και αρχίζει το ευαγγέλιό του με μια σειρά εμφανίσεών τους. Αρχίζει με την εμφάνιση του αρχαγγέλου Γαβριήλ (Λκ. 1:11, 26), στην ίδια συνάφεια υπάρχει η αναγγελία της Γέννησης του αγγέλου στους βοσκούς και η δοξολογία των αγγέλων στη Βηθλεέμ (Λκ. 2:9-13). Επίσης στα γεγονότα του τέλους της επίγειας ζωής του Ιησού αναφέρει την εμφάνιση του αγγέλου στον Ιησού (Λκ. 22:43) που προσεύχεται πριν τη σταύρωση, την εμφάνιση των αγγέλων στις γυναίκες στον τάφο του Ιησού μετά την Ανάσταση (Λκ. 24:4) και την ανθρωπομορφική αγγελοφάνεια του Ιησού στους Eμμαούς (Λκ. 24:28). Οι εμφανίσεις αυτές στην καταγραφή τους συνοδεύονται από ένα έντονα λατρευτικό λεξιλόγιο (ναός, θυσιαστήριο, ευλογημένη, δοξολογία, κλπ). Σύμφωνα με τους ερευνητές του θέματος οι αγγελοφάνειες στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη δείχνουν ότι οι άγγελοι μεταφέρουν τη θέληση του Θεού στον κόσμο και όχι μόνο, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις είναι ο ίδιος ο Θεός στον κόσμο. Με βάση τα παραπάνω παρατηρούμε ότι ο Λουκάς επιχειρεί στο ευαγγέλιό του να δώσει στη λατρεία του Θεού μια νέα κατεύθυνση αποφορτισμένη από το έντονο ιουδαϊκό περιβάλλον και τη λατρεία του Ναού της Ιερουσαλήμ και να πληροφορήσει τους αναγνώστες του για μια νέα προσέγγιση της λατρείας του Θεού που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την αποδοχή της πίστης του Θεού δια της ενανθρώπησης του Ιησού Χριστού.
Στέφανος Μιχαλιός, Λέκτορας «Αγγελικές δυνάμεις και απολύτρωση των εθνών»
Στην Καινή Διαθήκη συναντάμε την ιδέα της ήττας των αγγελικών δυνάμεων ως την καθοριστική πράξη πριν την εξάπλωση του ευαγγελίου στα έθνη. Γεννάται, λοιπόν, το εξής ερώτημα: Ποια η σχέση μεταξύ των αγγελικών δυνάμεων και τα έθνη; Οι άγγελοι αναφέρονται στην Κ.Δ., μεταξύ άλλων, και με τους όρους «αρχές», «εξουσίες», «άρχων», «θεοί» (π.χ., Ματ. 9:34, Ιω. 12:31, 16:11, Α’ Κορ. 8:5, Β΄ Κορ. 2:6, 8, Εφ. 2:2, 3:10, 6:12, Κολ. 2:15), γεγονός που αποδίδει σε αυτούς κάποια μορφή (πολιτικής) εξουσίας ή διακυβέρνησης. Σύμφωνα με την ευρύτερη Ιουδαϊκή παράδοση, ο ρόλος των αγγέλων σχετίζεται με την διακυβέρνηση των εθνών, αφού ο Θεός έστησε τα όρια των εθνών «κατά αριθμόν αγγέλων θεού» (Δευτ. 32:8, βλ. επίσης Δαν. 10:13, 20, Σειρ. 17:17, Πρ. 17:26 και 1QM 10:12-16). Στην εισήγηση αυτή, αφού εξετάσουμε την ιουδαϊκή και πρωτοχριστιανική μαρτυρία για τον ρόλο των αγγέλων στην διακυβέρνηση των εθνών, θα επιχειρήσουμε να αντλήσουμε συμπεράσματα για την σημαντικότητα της ήττας των αγγελικών δυνάμεων στην εξάπλωση του ευαγγελίου στα έθνη.
