Από τον πρόλογο του βιβλίου
Το ψαλτήρι είναι η συλλογή θρησκευτικών ύμνων του αρχαίου Ισραήλ. Ο Χριστός και οι απόστολοί του το χρησιμοποίησαν στις προσευχές τους, ενώ η Εκκλησία, λόγω του πνευματικού του πλούτου, το δέχτηκε χωρίς καμιά αλλαγή στη λατρεία της. Η σπουδαιότητά του για κάθε πιστό είναι προφανής. Η επιστημονική προσέγγισή του όμως δεν είναι πάντοτε εύκολη.
Κρίθηκε σκόπιμο να προχωρήσουμε στην ανάλυση όλων των ψαλμών σε μια πιο σύντομη μορφή. Ως βάση πήραμε το κείμενο που χρησιμοποιεί η Εκκλησία στη λατρεία της, δηλαδή τη μετάφραση των Ο’. Τα ελληνικά του κειμένου αυτού είναι ιδιαίτερα και οι δυσκολίες που παρουσιάζονται όσον αφορά τη σωστή κατανόησή τους είναι πολλές. Μια μετάφραση από το εβραϊκό πρωτότυπο είναι σχετικά εύκολη, επειδή η βοήθεια που προσφέρει η πληθώρα των υπομνημάτων σ’ όλες τις γλώσσες είναι σημαντική. Για τη μετάφραση των Ο’ η βοήθεια περιορίζεται σ’ ελάχιστες προσπάθειες, που έγιναν κυρίως προσφάτως. Όλες οι εργασίες που έγιναν μέχρι τώρα για την απόδοση του κειμένου στα νέα ελληνικά δεν είναι μεταφράσεις, αλλά ελεύθερες αποδόσεις. Ο καθένας απέδιδε με δικά του λόγια ό,τι καταλάβαινε από το κείμενο που διάβαζε. Η προσπάθεια που κάνουμε εμείς είναι να αποδώσουμε το κείμενο σε μια μορφή που βρίσκεται όσο γίνεται πιο κοντά στο πρωτότυπο. Εκεί όπου αυτό δεν είναι δυνατό εκ των πραγμάτων, σημειώνεται ως σχόλιο το πραγματικό νόημα του κειμένου. Δεν ισχυριζόμαστε πως αποδίδουμε ως αυθεντία το κείμενο που επεξεργαζόμαστε. Η βοήθεια που μας προσφέρουν τα ειδικά λεξικά, καθώς και η ενασχόλησή μας με την Παλαιά Διαθήκη, μας επιτρέπουν να έχουμε μια προσέγγιση του κειμένου κατά το δυνατό σωστή.
Το υπόμνημα αποτελείται από σύντομη παρουσίαση του περιεχομένου του ψαλμού και τη χρονική τοποθέτησή του. Παρουσιάζονται οι βασικές διαφορές από το εβραϊκό κείμενο (ΜΤ) και ερμηνεύονται βασικές θεολογικές έννοιες. Στο τέλος του βιβλίου περιέχεται Πίνακας ονομάτων και πραγμάτων.
Εκτός από τα ελληνικά υπομνήματα, τα οποία δεν είχαν να μας προσφέρουν και πολλές λύσεις, λάβαμε υπόψη μας αντιπροσωπευτικά υπομνήματα από τρεις ευρωπαϊκές γλώσσες, δηλαδή τα γερμανικά, τα γαλλικά και τα αγγλικά. Βέβαια, όλοι αυτοί οι μελετητές έχουν ως βάση τους το μασωριτικό κείμενο και όχι τη μετάφραση των Ο’. Εντούτοις η σωστή κατανόηση του εβραϊκού πρωτοτύπου πολλές φορές δίνει λύσεις κυρίως σε δυσνόητα χωρία της μετάφρασης των Ο’.
