Cesare Αlzati, Η ελληνική ανατολή στην παράδοση της αμβροσιανής εκκλησίας

Αμβρόσιος_104

Περίληψη της εισήγησης του Καθηγητή στο Διεθνές Συνέδριο με θέμα: «Ο Αμβρόσιος Μεδιολάνων στη χριστιανική γραμματεία και θεολογία»

Ο όρος “Αμβροσιανή Εκκλησία“, για να προσδιορίσει την Εκκλησία του Μιλάνου πιστοποιείται για πρώτη φορά σε ένα αγιογραφικό γραπτό που ανάγεται στην εποχή του Αρχιεπισκόπου Angilberto II (824-859)  και υιοθετείται στη γλώσσα της γραμματείας σε μια επιστολή που στάλθηκε το 881 από τον Πάπα της Ρώμης Giovanni VIII στον αρχιεπίσκοπο του Μιλάνου Ansperto .

Στην πραγματικότητα, αυτός ο όρος, που καθιερώθηκε την εποχή του Καρλομάγνου, επικύρωνε το δεσμό, του οποίου οι εκδηλώσεις είναι ήδη φανερές στις αμέσως επόμενες δεκαετίες από το θάνατο του Αμβροσίου και οι ρίζες του φαίνεται να παραπέμπουν στην εμπειρία, όσων, έχοντάς τον γνωρίσει άμεσα, θέλησαν να διαφυλάξουν ζωντανή τη μνήμη του. Αυτό το υποδεικνύει το μοναδικό γεγονός ότι στο Μιλάνο, ακόμα και μετά το θάνατο του Αμβροσίου, οι διάδοχοί του και ολόκληρη η τοπική Εκκλησία θέλησαν να συνεχίσουν να γιορτάζουν επισήμως, την 7η Δεκεμβρίου, ως την επέτειο της επισκοπικής χειροτονίας του, επιβεβαιώνοντας τη διαρκή του παρουσία και εξουσία.

Share this post
          
 
   
Δημοσιεύθηκε στην ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΙΔΕΣ και χαρακτηρίσθηκε , . Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.