Του καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ π. Βασίλειου Καλλιακμάνη
α) Στο κέντρο του κλασικού ελληνισμού, την Αθήνα, καθώς και σε άλλες πόλεις της Μεσογείου και ιδιαίτερα στην περιοχή της Ιωνίας αναπτύχθηκαν οι επιστήμες, οι τέχνες, τα γράμματα και η φιλοσοφία. Παράλληλα, οι Έλληνες φιλόσοφοι με τη διαίσθηση και την ενόραση αναζητούσαν τον Θεό πέρα από τις λαϊκότροπες ειδωλολατρικές συνήθειες. Όταν ο Απόστολος Παύλος έφθασε στην Αθήνα, βρήκε «κατείδωλον την πόλιν» (Πράξ. 17, 16).
β) Χρησιμοποιώντας ποιμαντικά την εικόνα αυτή, επαίνεσε τους Αθηναίους ως «ευλαβεστάτους από κάθε άποψη». Ταυτόχρονα, ο Απόστολος Παύλος, παίρνοντας αφορμή από την επιγραφή «στον άγνωστο Θεό» (βλ. Πραξ. 17, 23) που υπήρχε σε κάποιο βωμό, άρχισε να διαλέγεται με τους Έλληνες φιλοσόφους. Στο ακροατήριο παραβρισκόταν και ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης που πίστεψε στον Χριστό, η Εκκλησία τον τιμά ως άγιο στις 3 Οκτωβρίου και η Αθήνα ως πολιούχο της.
γ) Στο όνομα του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου διασώζονται πολλά συγγράμματα, στα οποία μπορεί ο αναγνώστης να διακρίνει την ελληνική φιλοσοφική παιδεία του συγγραφέα, αλλά και την υπέρβασή της από τα «θεοπαράδοτα λόγια». Και αυτά δεν είναι άλλα από όσα ο Απόστολος Παύλος δίδαξε και οι πρώτοι χριστιανοί της Αθήνας βίωναν στο πλαίσιο της εκκλησιαστικής κοινότητας. Η πνευματική αυτή εμπειρία φαίνεται ότι παραμένει ζωντανή για αιώνες, καταγράφεται αργότερα από κάποιον άγνωστο συγγραφέα και παραδίδεται στο όνομα του πρώτου χριστιανού της Αθήνας, του Αγίου Διονυσίου.
Εφημερίδα Μακεδονία της Θεσσαλονίκης
