Του Σταύρου Γιαγκάζογλου
Με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή για το νέο πρόγραμμα του Λυκείου, ήρθε και πάλι στο προσκήνιο της δημοσιότητας το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών. Πρόκειται για μία πεπαλαιωμένη ιδεολογική έριδα μεταξύ «προοδευτικών» και «παραδοσιακών» στη χώρα μας, από την οποία απουσιάζει η σε βάθος προσέγγιση του προβλήματος. Έτσι το μάθημα των Θρησκευτικών συχνά εγκαλείται για δογματικό κατηχητισμό και ως εκ τούτου υποστηρίζεται ότι δεν έχει θέση στο σύγχρονο σχολείο. Μια σειρά άλλων γνωστικών αντικειμένων θα άξιζε στο όνομα του «εκσυγχρονισμού» της εκπαίδευσης να καταλάβουν τις διδακτικές ώρες αυτού του μαθήματος. Η μόνη περίπτωση που το μάθημα αυτό θα ήταν ανεκτό σχετίζεται με την σαφή προαιρετικότητα και την αλλαγή του χαρακτήρα του από ομολογιακό σε θρησκειολογικό. Στον ορίζοντα αυτής της διαμάχης δεν φαίνεται να υπάρχουν άλλα πιο ποιοτικά στοιχεία, ούτε καν η διαχρονική σχέση της ορθόδοξης παράδοσης με τον ελληνικό πολιτισμό, ούτε βέβαια η προσέγγιση και η διαχείριση θεμάτων διαπολιτισμικής αγωγής, θρησκευτικού φονταμενταλισμού, αποδοχής της θρησκευτικής ετερότητας, ηθικής ανάπτυξης και συμπεριφοράς κ.ά.; Έτσι, όμως, η Πολιτεία, εν μέσω κρίσεως, η οποία δεν είναι μονοσήμαντα οικονομική, πιέζεται να απεμπολεί την ευθύνη της για σοβαρή και υπεύθυνη θρησκευτική αγωγή. Πώς όμως θα διαχειριστεί το θρησκευτικό φαινόμενο στην πολυείδεια και πολυπλοκότητά του, όταν οι πολίτες δεν θα γνωρίζουν έγκυρα τις πραγματικές διαστάσεις του, ποια θα είναι η σχέση της ελληνικής κοινωνίας με την παράδοση και τον πολιτισμό της Ορθοδοξίας, όταν από τον δημόσιο χώρο η ορθόδοξη παράδοση συνωθείται βίαια και παραμερίζεται απλώς στην ιδιωτική σφαίρα; Εν τέλει, το σχολείο είναι κοινότητα ολόπλευρης ζωής και γνώσης, εστία κοινωνικοποίησης ή απλώς φροντιστήριο και πεδίο εντατικής προετοιμασίας για την επιχειρηματική και οικονομική ανταγωνιστικότητα; Το σύγχρονο σχολείο δεν χρειάζεται να εμπεριέχει ελεύθερα και μιαν ερμηνευτική αναζήτηση νοήματος του βίου, να δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάλυση της φύσης του νοήματος αυτού, στα μορφωτικά αγαθά που πρέπει να διερευνήσουν και να ανακαλύψουν οι μαθητές ως απαραίτητη υποδομή για την ίδια τους τη ζωή;
Διαβάστε το πλήρες κείμενο παρακάτω:
