Του καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ π. Βασίλειου Καλλιακμάνη
Α) Κατά την πολυτάραχη περίοδο της Τουρκοκρατίας πολλοί λόγιοι κατέφευγαν στη Δύση και, συγχρόνως, στην Ανατολή παρατηρούνταν έλλειψη ελληνικών σχολείων και βιβλίων. Αλλά κι όταν σε ορισμένες περιοχές υπήρχαν πεπαιδευμένοι δάσκαλοι, η παιδεία αποτελούσε πολυτέλεια για μεγάλο μέρος του λαού, που αντιμετώπιζε έντονα προβλήματα επιβίωσης. Ως εύχρηστα εγχειρίδια για τη μελέτη της ελληνικής γλώσσας χρησιμοποιούνταν περιστασιακά τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας, δηλαδή Ψαλτήρι, Οκτώηχος, Μηναία κ.ά.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο παρακάτω:
Εφημερίδα Μακεδονία της Θεσσαλονίκης
Share this post
