Περίληψη της εισήγησης στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα «Εξουσία και Διακονία κατά τον Απόστολο Παύλο» (Βέροια 26-28 Ιουνίου 2013)
Στην εισήγηση τονίστηκε ότι η προσευχή ὑπὲρ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων αποτελεί ένα έθιμο με βαθειές ρίζες στη λειτουργική πράξη του χριστιανισμού που έχει την αφετηρία του στη επιστολογραφία της Καινής Διαθήκης. Στην Α΄ προς Τιμόθεον επιστολή, συγκεκριμένα, ανάμεσα σε άλλες νουθεσίες για την τάξη που πρέπει να επικρατεί στις ευχαριστιακή σύναξη και, γενικότερα, μέσα στην Εκκλησία, ο Παύλος προτρέπει τους πιστούς –πριν από κάθε τι άλλο– να προσεύχονται στον Θεό για όλους τους ανθρώπους όπως και για τους βασιλείς και όλους όσους έχουν επωμιστεί την ευθύνη της πολιτικής εξουσίας (2, 1-2). Στην ανακοίνωση καταβλήθηκε προσπάθεια να ανιχνευτούν οι ιστορικοί λόγοι που οδήγησαν την Εκκλησία στην καθιέρωση του εθίμου αυτού, όπως και οι ευρύτερές του συνέπειες για την στάση των χριστιανών απέναντι στις αρχές και τους νόμους του κράτους.