Περίληψη της εισήγησης στο Διεθνές Διαθρησκειακό Συμπόσιο με θέμα: Ορθόδοξη προσέγγιση για μια θεολογία των θρησκειών
Η κατηγορηματική και απόλυτη απόρριψη των άλλων θρησκειών σαν “ανθρώπινα κατασκευάσματα και έργα του διαβόλου” που οδηγούν τους ανθρώπους σε “απώλεια” δεν θα πρέπει να σκιάσει την καθολική συμφωνία όλων των Ορθοδόξων πως η σωτηρία σαν κοινωνία με το Θεό προσφέρεται στο κόσμο κατά τρόπο οριστικό και αποκλειστικό μόνο στο πρόσωπο του Χριστού με την χάρη και ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Τόσο στην Αγία Γραφή όσο και στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία υπάρχουν στοιχεία που κατοχυρώνουν την αντίληψη των άλλων θρησκειών σαν ανθρώπινα κατασκευάσματα, αλλά και μαρτυρίες που ενώ αναγνωρίζουν το Χριστό σαν τον μοναδικό σωτήρα του κόσμου και την εκκλησία του σαν κιβωτό σωτηρίας, αναγνωρίζουν τη σωστική παρουσία του Θεού και πέραν από τα όρια της Εκκλησίας. Από συστηματικής απόψεως, χρειάζεται μία θεολογική σύνθεση των δύο αυτών θέσεων που αποτελούν εξ ίσου ουσιαστικά στοιχεία της Χριστιανικής παράδοσης. Μια Ορθόδοξη θεολογία των θρησκειών θα πρέπει να βασίζεται στην καθολικότητα της χριστιανικής παράδοσης και όχι σε επιλεκτικά στοιχεία που τις περισσότερες φορές αντανακλούν προσωπικές φοβίες και ιδεολογικές συντηρητικές ή φιλελεύθερες αντιλήψεις. Ο ομιλητής παρουσίασε μόνο τον προβληματισμό Ελλήνων καθηγητών δογματικής ή ιστορίας των δογμάτων που μίλησαν για την παγκοσμιότητα της σωτηρίας και προσπάθησαν να διαμορφώσουν μια Ορθόδοξη θεολογία των θρησκειών.
