Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το συνέδριο για την Καππαδοκία στη Νεάπολη της Θεσσαλονίκης

Τα “χνάρια ελληνοχριστιανικού πολιτισμού”, στην “αγιοτόκο” και “αγιοτρόφο” Καππαδοκία, όπου έδρασαν πατέρες της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, και ο Γρηγόριος Νύσσης, προσπάθησαν να αποτυπώσουν οι διοργανωτές και οι ομιλητές στο συνέδριο με θέμα «Καππαδοκία. Χνάρια ελληνοχριστιανικού πολιτισμού», που διοργάνωσαν η Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως-Σταυρουπόλεως, το Μουσείο Προσφυγικού Ελληνισμού και η Κοινωφελής Επιχείρηση Νεάπολης-Συκεών στις 24-25 Μαΐου στο Κλειστό Δημοτικό Θέατρο Νεάπολης.

Στα πάνω από 100 “πετρομονάστηρα” (υπόσκαφοι ναοί) της Καππαδοκίας, μπορεί κανείς να αναζητήσει το Βυζάντιο σε όλο του το μεγαλείο, επεσήμανε η αναπληρώτρια καθηγήτρια Βυζαντινής Αρχαιολογίας στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, Μαρία Καζαμία-Τσέρνου. Σε αρκετούς από τους ιδιόμορφους μορφολογικά αυτούς τόπους λατρείας, άσκησης και προσευχής έχει διατηρηθεί ο εντοίχιος διάκοσμός τους, ο οποίος συνίσταται σε εκτενείς αφηγηματικούς εικονογραφικούς κύκλους από την Παλαιά, την Καινή Διαθήκη αλλά και την αγιολογική γραμματεία. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ύπαρξη κτητόρων – χορηγών αυτών των ναών οι οποίοι απεικονίζονται στους τοίχους τους και ταυτίζονται με επιγραφές. Από τις επιγραφές αυτές, είναι δυνατόν να αντλήσει κανείς στοιχεία για την ιστορία και την κοινωνία αυτής της κεντρικής επαρχίας της Μικράς Ασίας.

Από τη μελέτη των σχετικών παραστάσεων, προκύπτει το συμπέρασμα ότι τόσο στους προεικονομαχικούς όσο και στους μεταεικονομαχικούς εικονογραφικούς κύκλους, παρατηρείται μία ελευθερία του καλλιτέχνη ως προς τις πηγές έμπνευσής του οι οποίες μπορεί να είναι το ευαγγελικό κανονικό κείμενο, κείμενα της απόκρυφης γραμματείας ή συνδυασμός των δύο. Στους αρχαιότερους κυρίως ναούς είναι εμφανής μία πλουραλιστική διάθεση, μία αγωνία του ζωγράφου να καταγράψει με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες την Αλήθεια της Εκκλησίας. Γνωρίζει οπωσδήποτε τις κατευθυντήριες γραμμές της τέχνης της Κωνσταντινούπολης, σε ό,τι αφορά στην διαμόρφωση των εικονογραφικών προγραμμάτων των ναών, τις οποίες όμως προσαρμόζει στην ιδιάζουσα μορφολογία των καππαδοκικών ναών.

Όπως τόνισε η κ. Καζαμία-Τσέρνου, αυτό το οποίο δύναται με βεβαιότητα να πει κανείς είναι ότι πρόκειται για μία ζωγραφική πηγαία, αυθεντική, στις εσχατιές της αυτοκρατορίας όπου, παρά τις όποιες αδεξιότητες, με αμεσότητα και ενάργεια ζωντανεύει η βιβλική ιστορία, ζωντανεύει το δόγμα και η πίστη, ζωντανεύει η χριστιανοσύνη του Βυζαντίου.

Το κείμενο είναι απόσπασμα από το άρθρο: Θεσσαλονίκη: “Χνάρια ελληνοχριστιανικού πολιτισμού” στην Καππαδοκία της Εφημερίδας ΕΞΠΡΕΣ.

Share this post
          
 
   
Δημοσιεύθηκε στην ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ, ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΙΔΕΣ και χαρακτηρίσθηκε , , , . Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.