Ερμηνευτικά σχόλια στην ευαγγελική περικοπή της Κυριακής από τον ομότιμο καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ Ιωάννη Καραβιδόπουλο
Με πολύ παραστατικό τρόπο αφηγείται ο ευαγγελιστής Μάρκος την προσπάθεια τεσσάρων ανθρώπων να φέρουν μπροστά στον Ιησού έναν παράλυτο: μη μπορώντας αυτοί να τον πλησιάσουν εξαιτίας του πλήθους που είχε συγκεντρωθεί στο σπίτι, ακόμη και έξω από την πόρτα, ανέρχονται στη στέγη (προφανώς από την οπίσθια σκάλα που υπήρχε στα σπίτια της Παλαιστίνης), ανοίγουν ένα πέρασμα (πράγμα εύκολο αν λάβει κανείς υπόψη τα πολύ απλούστερα των σημερινών οικοδομικά υλικά της εποχής) και κατεβάζουν μπροστά στον Ιησού το «κρεβάτι», επάνω στό οποίο βρισκόταν ο ασθενής. Πρέπει να σημειωθεί ότι αφενός οι τέσσερις δεν λέγουν απολύτως τίποτε στον Ιησού – είναι εύγλωττη η ίδια η πράξη τους – και αφετέρου ότι ο Ιησούς επαινείκαι την πίστη «αυτών», προφανώς τόσο του ασθενή όσο και των τεσσάρων συνοδών του για την εμμονή και εφευρετικότητά τους. Ο άνθρωπος που πιστεύει βαθιά δεν κάμπτεται από τα τυχόν εμπόδια που συναντά, αλλά βρίσκει τρόπους δράσης για να επιτύχει τον επιδιωκόμενο στόχο, όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και για τους άλλους, όταν μάλιστα αυτοί βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο παρακάτω:
