Με ξεχωριστή χαρά χαιρετίζω το παρόν συμπόσιο, που έχει ως κεντρικό θέμα «Εκκλησία και Αριστερά». Πρόκειται για ένα μεγάλο πνευματικό γεγονός, που θα άρει προκαταλήψεις και αγκυλώσεις του παρελθόντος και θα θέσει και τις δύο πλευρές προ των ευθυνών τους απέναντι στον άνθρωπο, την κοινωνία και τον πολιτισμό.
Τόσον η Εκκλησία όσον και η Αριστερά πρέπει να κάνουν την τίμια αυτοκριτική τους και να αναθεωρήσουν η μεν πρώτη την λανθάνουσα μανιχαϊστική και πλατωνική τάση ότι η Ορθοδοξία έχει μονάχα μεταϊστορικούς στόχους και δεν πρέπει να ασχολείται καθόλου με την συγκεκριμένη ιστορική πραγματικότητα και η δεύτερη την τάση ενός κοινωνικού ακτιβισμού, που απολυτοποιεί την ενδοκοσμικότητα και απορρίπτει την εσχατολογική πραγματικότητα.
Ο Mητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος εκπροσώπησε τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο
Η πρώτη τοποθέτηση οδήγησε σε έναν άκρατο δογματισμό και στην τυπολατρία. Αγνόησε ότι η διδασκαλία της πίστεως δεν περιλαμβάνει μόνον την Θεολογία και την Εσχατολογία, αλλά και την ηθική, η οποία ορίζει τις βασικές αρχές της κοινωνικής ζωής του Χριστιανού και κυρίως ότι η αγάπη δεν είναι απλώς η ελεημοσύνη, αλλά κυρίως ο αγώνας και η φροντίδα να δημιουργηθούν οι κοινωνικές δομές, οι οποίες θα δίδουν σε όλους το δικαίωμα και τη δυνατότητα να την έχουν.
Χαιρετισμός του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολου Τζιτζικώστα
Η δεύτερη τοποθέτηση, δηλαδή της αριστεράς, οδήγησε σε μια εγκόσμια κοινωνική διάσταση, που την υποβίβασε σε έναν απλό κώδικα ηθικής. Αγνόησε ότι ο άνθρωπος έχει οντολογικές διαστάσεις που ξεπερνούν κατά πολύ τη σωματική σφαίρα και ότι η ύπαρξη εγκλωβισμένη στα στενά πλαίσια της ενδοκοσμικότητας νοιώθει να την περισφίγγουν τα τείχη της περατότητας του είναι της, στερείται ενός ασφαλούς βάθρου ζωής και αφήνει την ψυχή ανικανοποίητη στις πιο βαθιές μεταφυσικές απαιτήσεις και ανάγκες. Η φιλοσοφία του υπαρξισμού απεικονίζει με ρεαλισμό και προσγειωμένη αντίληψη την τραγική κατάσταση του ανθρώπου που ζει και κινείται έξω από τη θαλπωρή της Αναστάσεως. Τα γνωρίσματα αυτά είναι: «Η σκληρότητα του υπερανθρώπου του Νίτσε. Η βασανιστική μέριμνα που περιγράφει ο Χάϊτεγκερ. Το αίσθημα του απόλυτου κορεσμού, η πλήξη και η ναυτία, όπως τα περιγράφει ο Σάρτρ. Οι οριακές καταστάσεις του Γιάσπερ: πόνος, ενοχή, θάνατος. Η αγωνία, το άγχος, η αμφιβολία και ο τρόμος κατά τον Κίρκεγκαρτ, αλλά και η φθορά από την οποία ο Μπερντιάγιεφ καλεί την ανθρώπινη ύπαρξη να ελευθερωθεί»
Χαιρετισμός του Υφυπουργού Παιδείας Θεόδωρου Παπαθεοδώρου
Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι σε καμιά περίπτωση το όπιον του λαού, αλλά η ζύμη για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας και η άλλη ζωή δεν είναι ο κάλαθος των αχρήστων της παρούσης ζωής, αλλά ο χώρος, όπου θα στεφθεί ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ειρήνη και τον σεβασμό του ανθρωπίνου προσώπου.
ο Γραμματέας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΕΚΜ Δημήτρης Βίτσας παρατήρησε πως το συνέδριο έπρεπε να είχε γίνει χρόνια πριν και αναγνώρισε ότι έχει ευθύνες και η Αριστερά για την καθυστέρηση αυτή
Με αυτές τις σκέψεις Σας καλωσορίζω στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ., μια ιστορική Σχολή, που εκφράζει το παγκόσμιο και οικουμενικό πνεύμα των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, των Θεσσαλονικέων Φωτιστών των Σλάβων και η οποία εκπαιδεύει το μεγαλύτερο μέρος των φοιτητών που προέρχονται από τη Βόρεια και ΝΑ Ευρώπη. Η Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. γνωρίζει να δένει την παράδοση με την ανανέωση, το χθες με το σήμερα, το παρόν με την αιωνιότητα. Συγχαίρω θερμά το Τμήμα Θεολογίας για την πρωτόγνωρη στα θεολογικά δεδομένα σημερινή εκδήλωση και εύχομαι ολόψυχα τα πορίσματα του Συμποσίου, να γίνουν δείχτες πορείας για τον σύγχρονο άνθρωπο και τον πολιτισμό.
