Τιμητική εκδήλωση με θέμα: «Ανθρώπων διακονία: Τιμής χρέος προς τους ιερείς που στέκονται δίπλα στον άνθρωπο» (Αίθουσα τελετών Παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ, 8 Μαΐου 2019)
Το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με ιδιαίτερη χαρμονή και ευφροσύνη υποδέχεται σήμερα πανηγυρικά μαζί με άλλους εκλεκτούς κληρικούς τον πολυσέβαστο Αρχιμανδρίτη Γερβάσιο Ραπτόπουλο τέκνο πιστό της Εκκλησίας του Χριστού.
Πολλοί φορείς αναγνώρισαν την προσφορά προς τους φυλακισμένους και τίμησαν τον π. Γερβάσιο: μεταξύ αυτών η Ακαδημία Αθηνών, η Εκκλησία της Ελλάδος, Πατριαρχεία, Ιερές Μητροπόλεις, Δήμοι, Σωματεία και Σύλλογοι. Στη σημερινή εκδήλωση θέλουμε να προσδώσουμε κάποιο διαφορετικό νόημα. Βλέπουμε το έργο του π. Γερβασίου ως σαρκωμένη θεολογία. Ζωντανό δείγμα εφαρμοσμένου θεολογικού λόγου. Διότι η θεολογία όταν περιορίζεται σε βαθυστόχαστες ιδέες και φιλοσοφικές υπερπτήσεις κινδυνεύει να εκπέσει σε ιδεολογία. Γι’ αυτό και η εμπειρική βίωσή της στην καθημερινή ζωή των χριστιανών διασώζει την αλήθεια αφενός για τον Τριαδικό Θεό και αφετέρου για τον άνθρωπο ως υποψήφιο πολίτης της Βασιλείας του Θεού. Κι έχει αποδειχθεί, ότι όποιος τιμά και σέβεται το Θεό, τιμά και σέβεται και τον άνθρωπο. Να σημειωθεί ακόμη, ότι η κοινωνική προσφορά, όταν δεν στηρίζεται στην ευαγγελική ανιδιοτέλεια και την αποστολική απλότητα διολισθαίνει προς τον κοινωνικό ακτιβισμό προς δημιουργία εντυπώσεων.
Θεωρούμε, ότι ο π. Γερβάσιος δεν έχει ανάγκη επαίνων και τιμητικών διακρίσεων, αφού ως ιερεύς του Υψίστου αξιώνεται να αναπέμπει δεήσεις και ικεσίες προς τον Τριαδικό Θεό υπέρ των «ιδίων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων» και να «θεάται αυτοψεί το πρόσωπον της Αγίας Αναφοράς». Νομίζουμε, ότι εκείνος τιμά τη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, της οποίας υπήρξε απόφοιτος. Ως κληρικός που καθίσταται άξιος της αποστολής του, ακολουθεί τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο και αίρει στους ώμους του τους καημούς και τις αλγηδόνες του τραυματισμένου και πληγωμένου συνανθρώπου. Ίσταται όρθιος ενώπιον εχθρικών κοσμικών δυνάμεων και δέχεται το βάρος των συνεπειών του κοινωνικού κακού. Δεν ρίχνει ευθύνες στους φυλακισμένους συνανθρώπους μας που καλείται να βοηθήσει. Τους αγκαλιάζει με την αγάπη του. Ως άνθρωπος του Θεού ενώνει, συγκινεί, γεφυρώνει και εμπνέει την έμπρακτη αγάπη.
Γι αυτόν ακριβώς το λόγο περιποιεί τιμή για το Τμήμα Θεολογίας η παρουσία σας εδώ, σεβαστέ μας π. Γερβάσιε. Το παράδειγμά σας μπορεί να γίνει σπινθήρας στις ευαίσθητες καρδιές των φοιτητών μας, αλλά και πολλών από το πυκνό ακροατήριο που γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα αυτή. Να ανάψει τη φλόγα της ανιδιοτελούς και άδολης προσφοράς προς κάθε άνθρωπο. Έχουμε επίγνωση ως χριστιανοί, ότι με ελάχιστες δυνάμεις δεν μπορούμε να μεταμορφώσουμε διαμιάς την κοινωνία σε παράδεισο, αλλά μπορούμε να αγωνισθούμε να μη γίνει κόλαση. Να γίνουμε η μικρά ζύμη, που «όλον το φύραμα ζυμοί» (Γαλ. 5,9). Και σε αυτό δείχνετε φωτεινό δρόμο. Διότι, όντως η αδελφότητα «Οσία Ξένη» που έχετε ιδρύσει, ως «νέο φύραμα» παιδαγωγεί χριστιανοπρεπώς για τέσσερις και πλέον δεκαετίες χιλιάδες νέα παιδιά και από την άλλη για 42 συνεχή χρόνια έχει συμβάλλει στην αποφυλάκιση 16.400 απόρων κρατούμενων. Έχετε επισκεφθεί φυλακές σε 90 χώρες του κόσμου και το ποσό των 5.550.000 ευρώ που έχετε διαθέσει δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Θυμάμαι, που μου είχατε αναφέρει σε μια συνάντησή μας, ότι είχατε κάποιον ηλικιωμένο που πρόσφερε ένα ευρώ το μήνα και με αυτό το ποσό είχατε αποφυλακίσει κάποιον άπορο μικροποινίτη. Θα μπορούσα να πω πολύ περισσότερα για τον π. Γερβάσιο, αλλά θεωρώ προτιμότερα να του δώσουμε χρόνο, για να απευθύνει λόγον αγαθόν προς όλους μας.
Επίσης, επειδή έχω την τιμή να εκπροσωπώ τον Σεβ. Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα θα ήθελα να μεταφέρω τις ολόθυμες πατρικές του ευχές προς τον πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας κ. Παναγιώτη Σκαλτσή και στους διοργανωτές της εκδήλωσης αυτής, αλλά και τους τιμωμένους κληρικούς μας. Ο Σεβ. θεωρεί ότι το έργο που επιτελούν οι τιμώμενοι ιερείς είναι ξεχωριστό και αξίζει επαίνων και διακρίσεων προς δόξαν του Τριαδικού Θεού και της Εκκλησίας. Αισθάνεται ιδιαίτερα ευτυχής διότι ο π. Αθηναγόρας υπάκουσε στην προτροπή του και πήγε στην ενορία του Αγίου Νεκταρίου του Δενδροποτάμου. Εκεί εντός 15 ετών κατόρθωσε με τη χάρη του Θεού να παρουσιάσει ένα αξιοζήλευτο έργο.