Τιμητική εκδήλωση με θέμα: «Ανθρώπων διακονία: Τιμής χρέος προς τους ιερείς που στέκονται δίπλα στον άνθρωπο» (Αίθουσα τελετών Παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ, 8 Μαΐου 2019)
Θεοφιλέστατε,
Σεβαστοί Πατέρες,
Κύριε Αντιπρύτανη, Κύριε Κοσμήτορα, Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Η συγκίνηση που μας διακατέχει όλους απόψε, σε μια πραγματικά περίλαμπρη μέρα για το Πανεπιστήμιό μας και τις θεολογικές του σπουδές, μπορεί νομίζω να δικαιολογήσει την αίσθηση του βάρους της τιμής και της ευθύνης στην παρουσίαση μιας πολυσχιδούς προσωπικότητας, που άλλαξε την ιστορία μιας περιοχής και μαζί μετέβαλε στερεότυπα, αλλά και τον τρόπο που συνηθίζουμε να βλέπουμε δύσκολα και περίπλοκα κοινωνικά ζητήματα.
Ο π. Αθηναγόρας είναι ένα πραγματικό γέννημα και θρέμμα της Δυτικής πλευράς της πόλης μας. Οι σπουδές του τον οδηγούν στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Ακαδημία και στο Τμήμα Θεολογίας της Σχολής μας. Διακονεί ως κληρικός την Εκκλησία από το 2001 στη Μητρόπολη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως και το Μάρτιο του 2003, δέχεται την κλήση από τα χείλη του Επισκόπου του, κυρού Διονυσίου, να υπηρετήσει την Εκκλησία σε μια ευαίσθητη περιοχή των δυτικών εσχατιών του πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλης, το Δενδροπόταμο. Η εργατικότητα και η ευσυνειδησία του θα τον φέρουν δύο χρόνια αργότερα, το Φεβρουάριο του 2005, σε μια νέα κλήση και πρόκληση μαζί: την ίδρυση και την λειτουργία του «Κέντρου προστασίας ανηλίκων ROM» αλλά και του «Κέντρου υποδοχής εθισμένων νέων», στην ίδια περιοχή.
Με εφόδια την ευλογία του νέου ιεράρχη, Σεβασμιωτάτου Βαρνάβα, την αγάπη των συνεφημερίων του και την αφοσίωση των ενοριτών του, θα επιχειρήσει μια πραγματική τομή στην ποιότητα ζωής των νέων κατοίκων της συνοικίας αλλά και στην ανθρωπογεωγραφία της περιοχής. Ο κατ’ ουσίαν νεαρός ιεραπόστολος έχει μέσα στα χρόνια που πέρασαν δημιουργήσει μια σφύζουσα ζωής δομή, με παραγωγικές υπηρεσίες αφύπνισης, διατροφής, εκπαίδευσης, στέγασης, υγείας, ψυχολογικής υποστήριξης, δημιουργικής απασχόλησης, συνεργατισμού και αθλητισμού, προσφέροντας ταυτόχρονα και έναν άλλο παράδειγμα παρέμβασης και προσφοράς της Εκκλησίας στον ευαίσθητο τομέα της Νεότητας.
Τα παιδιά του «Φάρου του Κόσμου» διακρίνονται πλέον συστηματικά στις μαθητικές και αθλητικές επιδόσεις, στη ρομποτική, συμμετέχουν στη Βουλή των Εφήβων και αποδεικνύουν ότι οι Ρομά αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής και περισσότερων ευκαιριών έναντι της περιθωριοποίησης και της απαξίωσης. Ο ίδιος δε ο π. Αθηναγόρας, περιζήτητος στην Ελλάδα και το εξωτερικό, για τις καλές πρακτικές που έχει να επιδείξει ο Φάρος του Κόσμου μας πλέον, βραβεύεται από Εθνικούς και Διεθνείς Φορείς (ανάμεσά τους η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ), φανερώνοντας ότι είναι πολύ δύσκολο να υποτιμήσεις το ράσο όταν γίνεται δότης τόσο μεγάλης αγάπης και σύμβολο τόσο έμπρακτης θυσίας.
Προτού καλέσουμε τον τρίτο Σαμαρείτη της αποψινής βραδιάς να ανέλθει στο βήμα, θα μας επιτρέψετε να τον ευχαριστήσουμε επιπλέον και για έναν ιδιαίτερο λόγο: Διότι εδώ και μια δεκαετία σχεδόν, οι πόρτες του Φάρου του Κόσμου είναι ζεστές και προσφέρουν τη θερμή αγκαλιά τους και στις φοιτήτριες και τους φοιτητές του Τμήματός μας, οι οποίοι διενεργούν στους ζωντανούς του χώρους την Πρακτική τους Άσκηση. Έτσι, οι αυριανοί θεολόγοι μας έχουν τη μοναδική ευκαιρία να διδαχθούν ένα ακόμη μάθημα. Ότι η αγάπη, η θυσία και το ταπεινό φρόνημα μπορούν να επιτελέσουν θαύματα, να υπερβούν τα «δεν μπορώ» και «δεν γίνεται» και να αλλάξουν σταδιακά τον πεπτωκότα κόσμο μας. Ταυτόχρονα, εκεί τους προσφέρεται αρχοντικά η ευκαιρία να γνωρίσουν εκ του σύνεγγυς πώς και κατά πόσο η διακονούσα Εκκλησία γίνεται το μικρό ζυμάρι που αλλοιώνει προς το καλό την όλη κοινωνία μας.
Πατέρα Αθηναγόρα, έχετε το λόγο!
