Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί,
Ἐντιμότατε κύριε Γενικὲ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Tέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Κατὰ τὴν χαρμόσυνον αὐτὴν διὰ τὴν Ὀρθόδοξον Κοινότητα τῆς Σμύρνης ἡμέραν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἑωρτάσαμεν τὴν μνήμην τοῦ πολιούχου αὐτῆς, ἁγίου Βουκόλου, ἐπισκόπου Σμύρνης, διὰ Πατριαρχικῆς Θείας Λειτουργίας, τελουμένης διὰ δευτέραν φορὰν ἐν τῷ ἱερῷ αὐτοῦ ναῷ ἐν Μπασμπανέ, τὴν χαράν μας ἐπαυξάνει ἡ εἰς τὸ πλαίσιον τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος διοργανουμένη συναυλία τῆς διακεκριμένης καλλιτέχνιδος κυρίας Χαρούλας Ἀλεξίου ἐδῶ εἰς τὸ Μέγαρον Μουσικῆς τῆς Σμύρνης.
Ἡ κυρία Ἀλεξίου, ὅπως εἶναι εἰς ὅλους γνωστόν, ἕλκει τὴν καταγωγήν της ἀπὸ τὴν Σμύρνην καὶ τὸ πλησιόχωρον Σεβδίκιοϊ, σημερινό (Gaziemir), ὅπου πρὸ ἐτῶν ἐδόθη τιμῆς ἕνεκα τὸ ὄνομά της εἰς μίαν τῶν ὁδῶν, καὶ φέρει εἰς τὴν ψυχήν της ὅλην τὴν εὐγένειαν καὶ τὴν ἀρχοντιὰν τῆς Σμύρνης καὶ τῶν κατοίκων της τῶν ἀρχῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος, ὅλην τὴν εὐγένειαν καὶ τὴν ἀρχοντιὰν τὴν ὁποίαν ἐκφράζουν τὰ Σμυρνέϊκα τραγούδια, τὰ ὁποῖα εἶναι περίφημα, καὶ τὰ ὁποῖα συγκινοῦν τοὺς λαοὺς καὶ εἰς τὰς δύο πλευρὰς τοῦ Αἰγαίου μέχρι σήμερα. Καὶ συγκινοῦν, διότι καὶ ὅταν ἀκόμη ἐκφράζουν τὸν πόνον, τὴν θλῖψιν, τὴν ὀδύνην τῆς ψυχῆς διὰ τὰς συμφορὰς τὰς ὁποίας ὑπέστησαν οἱ πρόγονοί μας, διατηροῦν τὴν αἰσιοδοξίαν καὶ τὴν ὑπερηφάνειαν τῶν ἀνθρώπων διὰ τὸν τόπον των καὶ τὸν πολιτισμόν του καὶ ἀποπνέουν τὴν ἀγάπην διὰ τὴν σπουδαίαν αὐτὴν πόλιν, εἰς τὴν ὁποίαν ζοῦσαν ἁρμονικὰ Ρωμηοὶ καὶ Τοῦρκοι, Ἑβραῖοι καὶ Ἀρμένιοι καὶ Λεβαντῖνοι, καθὼς τοὺς ἕνωναν τὰ κοινὰ προβλήματα τῆς καθημερινότητος καὶ τῆς ζωῆς.
Εὐχαριστοῦμεν, λοιπόν, θερμῶς τὴν ἐκλεκτὴν καλλιτέχνιδα ἡ ὁποία μᾶς μετέφερεν ἀπόψε εἰς ἄλλας ἐποχὰς καὶ μᾶς μετέδωκε τὸν παλμὸν καὶ τὰ συναισθήματα τῶν ψυχῶν τῶν πατέρων καὶ τῶν μητέρων μας. Μετέφερεν εἰς ἡμᾶς εἰκόνας καὶ ἀναμνήσεις τῆς παλαιᾶς Σμύρνης καὶ τῶν εὐτυχισμένων στιγμῶν τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ἐάν, ὅπως λέγουν, ἡ μνήμη εἶναι ἡ πατρίδα ἑκάστου ἀνθρώπου, ἡ μουσικὴ εἶναι ἡ πλέον ἐκφραστικὴ μορφὴ τῆς μνήμης. Τὴν εὐχαριστοῦμεν, λοιπόν, ὁλοθύμως καὶ τὴν συγχαίρομεν, διότι τραγουδώντας ἐπὶ δεκαετίες τὰ σμυρνέϊκα τραγούδια συντηρεῖ τὴν μνήμην καὶ τὴν μεταφέρει καὶ εἰς τὰς νεωτέρας γενεὰς Ἑλλήνων καὶ Τούρκων καὶ τοὺς ἐμπνέει τὴν ἀγάπην διὰ τὴν πόλιν, τὴν ἱστορίαν της καὶ τὸν πολιτισμόν της, καὶ κτίζει γέφυρες.
Κυρία Ἀλεξίου, ὁ Θεὸς μαζί σας! Νὰ εἶσθε πολύχρονη καὶ πάντοτε εὐτυχισμένη!
