Η Ελληνορθόδοξη Συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νέων του Ταιζέ στην Πράγα

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Κείμενο και φωτογραφίες: Θεοδώρα Μαυρίδου (Υπ. Δρ. Θεολογίας Α.Π.Θ.)-Νικόλαος Αμανατίδης (φοιτητής Θεολογίας Α.Π.Θ.)

Από τις 27 Δεκεμβρίου 2014 έως τις 2 Ιανουαρίου 2015 στην  Πράγα της Τσεχίας, έλαβε χώρα η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νέων, η οποία οργανώνεται εδώ και χρόνια από την Οικουμενική Μοναστική Κοινότητα του Ταιζέ στη Γαλλία. Πάνω από 30.000 νέοι μεταξύ 18 και 35 ετών από όλη σχεδόν την Ευρώπη, αλλά και από τις υπόλοιπες ηπείρους, προερχόμενοι από διάφορες χριστιανικές ομολογίες, ήρθαν για να συμμετάσχουν στη συνάντηση αυτή. Ως θέμα η φετινή συνάντηση είχε την ευαγγελική ρήση,“῾Υμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς, η οποία υπήρξε και η πηγή έμπνευσης της ετήσιας εγκυκλίου επιστολής του ηγουμένου (http://www.taize.fr/el_article17474.html) και πάνω στην οποία δομήθηκαν οι διάφορες ομιλίες και συζητήσεις. Στη συνάντηση λοιπόν αυτή ζωντανή ήταν και η ελληνορθόδοξη παρουσία, με τη συμμετοχή δύο νέων από την Ελλάδα, αλλά και άλλων ορθοδόξων από την Σερβία, Αλβανία, Ρωσία, Ουκρανία, Ρουμανία και άλλες χώρες. Το πρόγραμμα ήταν αρκετά γεμάτο· με την εκεί μας άφιξη, μας υποδέχθηκαν στους ειδικά προετοιμασμένους χώρους, όπου μας έδωσαν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την δομή του προγράμματος και μας έστειλαν στις οικογένειες, οι οποίες και μας φιλοξένησαν όλο αυτό το διάστημα. Το ημερήσιο πρόγραμμά μας ξεκινούσε με την πρωινή προσευχή στις διάφορες τοπικές ενορίες και ακολουθούσαν οι ομάδες συζήτησης μεταξύ των νέων πάνω στο αγιογραφικό ανάγνωσμα και στην θεματική της συνάντησης. Το μεσημέρι σε κεντρικούς ναούς της Πράγας λάμβανε χώρα η μεσημεριανή προσευχή ακολουθούμενη από μια μικρή ομιλία από έναν από τους αδελφούς και από τις 15:00 έως τις 17:00 ακολουθούσαν διάφορες διαλέξεις σε διάφορα θέματα, όπως εκκλησία και πνευματική ζωή, τέχνη, πολιτισμός, περιβάλλον,  από μέλη της χριστιανικής κοινωνίας της Πράγας. Κατά την απογευματινή προσευχή, ο ηγούμενος της κοινότητας αδελφός Aloisείχε την ευκαιρία να μιλήσει σε όλους τους νέους που παρευρίσκονταν και η προσευχή συνεχιζόταν γύρω από τον Σταυρό. Το πρόγραμμα ήταν γεμάτο με τις παραπάνω δραστηριότητες και φυσικά τις διάφορες επισκέψεις μας στα αξιοθέατα της Πράγας. Με το τέλος αυτής της συνάντησης, στα πλαίσια του Προσκυνήματος της Εμπιστοσύνης όπως έχει ονομαστεί, θα θέλαμε να μοιραστούμε μερικές μας σκέψεις και εμπειρίες από την εκεί μας συμμετοχή. Το να δώσουμε πληροφορίες για το τί είναι αυτή η κοινότητα ή ιστορικά στοιχεία για την έναρξη των Ευρωπαϊκών Συναντήσεων, το βρίσκουμε όχι και τόσο σημαντικό, καθώς καθένας μπορεί να βρει όσες πληροφορίες χρειάζεται στην ιστοσελίδα της κοινότητας www.taize.fr και μάλιστα και στα ελληνικά. Αυτό που επιθυμούμε είναι να δώσουμε γραπτή την εμπειρία μας.

Βέβαια, το να είσαι εθελοντής στην Μοναστική Κοινότητα του Taizeστις θερινές συναντήσεις νέων είναι μια μοναδική εμπειρία που μπορεί να σε γεμίσει μ’ ένα πλήθος συναισθημάτων. Το να συμμετέχεις όμως ως εθελοντής σε Ευρωπαϊκή Συνάντηση ξεπερνά κατά πολύ ό,τι έχεις βιώσει. Αρχικά, είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε μέσα στην τσέχικη κοινωνία σε οικογένειες μικρές ή μεγάλες, να δούμε τον τρόπο σκέψης τους, την επιθυμία τους να μας φιλοξενήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να μας κάνουν να νοιώσουμε οικεία. Μέσα στις οικογένειες, ζήσαμε για μια εβδομάδα μαζί με άλλους νέους της ηλικίας μας από διάφορα μέρη της Ευρώπης, με τους οποίους και αναπτύξαμε σχέσεις φιλίας και σεβασμού. Όλοι μας προερχόμασταν από διαφορετικές χριστιανικές παραδόσεις κι έτσι μας δόθηκε η δυνατότητα να ανταλλάξουμε ιδέες και απόψεις για διάφορα θέματα και να δούμε διαφορετικές προσεγγίσεις και οπτικές. Στις διάφορες ομάδες συζήτησης είδαμε και ακούσαμε πολλά, εμπειρίες, ποικίλους τρόπους κατανόησης διαφόρων θεμάτων από νέους της ηλικίας μας, ανακαλύψαμε την αγάπη που έχουν στον Χριστό και τον πόθο τους για την μελέτη της Αγίας Γραφής. Η πίστη τους ήταν απλή, χωρίς προσωπεία και ευσεβιστικές εκφράσεις και συμπεριφορές, λιτή, γεμάτη αγάπη και θυσία για τον αδελφό. Δεχόντουσαν την κάθε άποψη, καθετί το διαφορετικό ως προς την παράδοσή τους, πάντα υπό το πνεύμα του αλληλοσεβασμού. Οι τοπικές ενορίες καθολικών, προτεσταντικών και ορθοδόξων ναών ήταν τόπος ζεστασιάς και φιλοξενίας, πρόθυμες να μας εξυπηρετήσουν στις διάφορες ανάγκες μας.

Κύρια θέση κατείχε η προσευχή, τρεις φορές την ημέρα δοξολογούσαμε τον τριαδικό Θεό για την ευλογία να μας αξιώνει να βρισκόμαστε όλοι μαζί. Μέσα από ειδικά διαμορφωμένες ακολουθίες με αγιογραφικό ανάγνωσμα, δεήσεις και απλούς μελωδικούς επαναλαμβανόμενους ύμνους, ως την καρδιακή ευχή, συμμετείχε όλο το εκκλησίασμα στην λατρεία. Οι γλώσσες που ακούγονταν σε όλους τους χώρους της έκθεσης ήταν αμέτρητες. Αυτό που μας συνέδεε όλους όμως ήταν το γεγονός ότι προσευχόμασταν για έναν κόσμο γεμάτο ειρήνη και αγάπη. Αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που μας οδήγησε όλους τις γιορτινές αυτές ημέρες στην Πράγα. Άμεσος σκοπός μας δεν ήταν ο τουρισμός αλλά η συνύπαρξή μας και η επιθυμία μας να ενώσουμε τις προσευχές μας και με τον τρόπο αυτό να καλωσορίσουμε το νέο έτος, ευχόμενοι πως ο Θεός θα είναι για άλλη μια φορά παρών στη ζωή μας και θα βοηθήσει τόσο εμάς και τις οικογένειές μας όσο και τον υπόλοιπο κόσμο.  Κορυφαία στιγμή της προσευχιτικής μας αυτής πορείας ήταν η νύκτα της 31ης Δεκεμβρίου 2015 όπου γύρω στις 23:00 ξεκίνησε η προσευχή για την ειρήνη στον κόσμο μέσα στους κατανυκτικούς ενοριακούς ναούς, με την αλλαγή του χρόνου να μας βρίσκει μέσα στην Εκκλησία δοξολογώντας και ευχαριστώντας τον Κύριο. Μετά ακολούθησε η λεγομένη “ Γιορτή των Εθνών”, όπου κάθε ομάδα από τις διάφορες χώρες παρουσίασε και κάτι το παραδοσιακό, ένα τραγούδι, έναν χορό ή ακόμα κι ένα παιχνίδι. Εμείς με την σειρά μας εξηγήσαμε το έθιμο της Βασιλόπιτας και την σύνδεση της πρώτης του έτους με την μεγάλη πατερική μορφή Ανατολής και Δύσης, του Μ. Βασιλείου και τραγουδήσαμε ελληνικά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα και παραδοσιακά τραγούδια.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Την 1η Ιανουαρίου ζήσαμε μια καταπληκτική εμπειρία, καθώς το πρωί συμμετείχαμε στη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου στον Καθεδρικό Ναό της Ορθοδόξου Αρχιεπισκοπής Τσεχίας και Σλοβακίας επ’ ονόματι των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Ήταν μια πραγματική αναστάσιμη λειτουργία μέσα στην καρδιά των Χριστουγέννων και του χειμώνα. Λειτουργοί ήταν οι εφημέριοι του ναού με τις χρυσές τους στολές, με τη συνοδεία της μελωδικής χορωδίας, η οποία απέδωσε και ύμνους στην ελληνική. Στη Λειτουργία παρευρέθηκε και μια μικρή ομάδα νέων της Σερβικής Εκκλησίας και της Εκκλησίας της Αλβανίας, καθώς και ο αδελφός Richard, ο υπεύθυνος αδελφός τόσο για τη Σερβία όσο για την Ελλάδα. Η Ορθόδοξη Οικογένεια ενωμένη στο ναό, προσευχήθηκε και μετείχε του μυστηρίου της Ευχαριστίας. Με το τέλος της Δοξολογίας επικράτησε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα, ανταλλάξαμε ευχές, μικρά δώρα, γλυκά και ουσιαστικά γνωριστήκαμε και μοιραστήκαμε τις εμπειρίες μας από τη συμμετοχή μας σε αυτή την συνάντηση.

Το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς παρατέθηκε στον καθένα μας εορταστικό γεύμα από τις οικογένειες που μας φιλοξενούσαν, όπου ανταλλάξαμε δώρα και ευχές. Έντονη θα μείνει πρώτα η προτροπή της οικοδέσποινας να απαγγείλω την προσευχή στην αγγλική και ελληνική γλώσσα και η συγκίνηση και η χαρά της μόλις έλαβε το δώρο μας, μια μικρή βυζαντινή εικόνα της Παναγίας και έναν πλεκτό σταυρό. Τον μεν σταυρό τον ασπάστηκε και τον φόρεσε αμέσως, όπως ασπάστηκε και την εικόνα, η οποία ίσως και να είναι η μοναδική στο σπίτι της καθώς προερχόταν από την οικογένεια των “Ευαγγελικών”. Η όλη σύναξη έλαβε τέλος την επομένη της πρωτοχρονιάς με μια προσευχιτική σύναξη δοξολογίας στις τοπικές ενορίες και την προσφορά αναμνηστικού αντιδώρου στους συντονιστές της τοπικής κοινότητας.

Τα γεγονότα και οι αναμνήσεις είναι πολλές, θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας και θα μας θυμίζουν αυτή την αναστάσιμη χαρά, αυτή την αληθινή βίωση του πνεύματος των Χριστουγέννων μέσα από την κοινωνία με τους αδελφούς και φίλους συνομηλίκους μας. Αυτό που θα θέλαμε να σημειώσουμε είναι κάτι το οποίο το διαπιστώσαμε καθ’ όλη την διάρκεια της συνάντησης· όλοι είχαν ένα τρομερό ενδιαφέρον και έναν μεγάλο σεβασμό για την Ορθόδοξη Εκκλησία και Παράδοση. Ήθελαν να μάθουν, να ακούσουν τί πραγματικά είναι αυτό το διαφορετικό και άγνωστο πολλές φορές στους νέους των δυτικών κοινωνιών. Αυτή ήταν μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε, πώς να μεταδώσουμε αυτό το μήνυμα της Ορθοδοξίας, πώς να μεταφραστεί αυτό στον νεανικό τρόπο σκέψης. Η σοφή φράση “η καλύτερη ιεραποστολή είναι η ζωή μας” πιστεύουμε ότι θα ήταν η καλύτερη λύση, αυτό που χρειαζόμαστε είναι το παράδειγμα ζωής και όχι ο στείρος θεολογικός λόγος των αμφιθεάτρων, ο οποίος βέβαια είναι χρήσιμος και απαραίτητος. Έντονα ήταν τα αισθήματά μας όταν κατά την ώρα της προσευχής νιώθαμε τους φίλους μας από την Κροατία, τη Σλοβενία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία, την Αργεντινή, το Χονγκ Κονγκ, την Κίνα κ.ά. χώρες να κάνουν ακριβώς το ίδιο και να γεμίζουν τα πρόσωπά τους με χαρά και αγαλλίαση. Πιστεύουμε, πως όντως ζήσαμε σε βάθος καθ’ όλη τη διάρκεια της Συνάντησης, αυτό που ο ίδιος ο πάπας Φραγκίσκος σημείωσε στην Ομιλία του στην Πατριαρχική Λειτουργία στο Φανάρι, τον Νοέμβριο του 2014, ότι “είναι ιδιαίτερα οι νέοι, αυτοί που στις μέρες μας επιζητούν από εμάς την πρόοδο προς το αίτημα της πλήρους κοινωνίας. Πιστεύω πως χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των πολλών Ορθοδόξων, Καθολικών και Προτεσταντών νέων που συμμετέχουν όλοι μαζί στις συναντήσεις που διοργανώνει η κοινότητα του Ταιζέ. Συμμετέχουν σε αυτές όχι αγνοώντας τις διαφορές, οι οποίες μας χωρίζουν μέχρι και σήμερα, αλλά επειδή είναι σε θέση να δουν πέρα από αυτές. Είναι σε θέση να αγκαλιάσουν ότι το ουσιώδες και ότι είδη μας ενώνει.”(http://www.amen.gr/article19910http://www.taize.fr/el_article17344.html).

Θα θέλαμε να κλείσουμε με μια ευχή, η οποία αναπέμφθηκε από πολλούς τόσο αδελφούς όσο και νέους συμμετέχοντες, κάποια στιγμή στο μέλλον να φιλοξενήσει και η χώρα μας αυτή την μεγάλη Σύναξη. Κι αν ακόμα αυτό αργήσει πολύ να συμβεί, έστω περισσότεροι νέοι να συμμετάσχουν σε επόμενες ευρωπαϊκές συναντήσεις αλλά και στις θερινές συναντήσεις που πραγματοποιούνται στην Κοινότητα στη Γαλλία. Πολλές ευχαριστίες στον ηγούμενο της κοινότητας αδελφό Alois και στον αγαπητό υπεύθυνο για τους νέους από την Ελλάδα αδελφό Richard, αλλά και στην καθηγήτριά μας κα. Δήμητρα Κούκουρα, χωρίς την προτροπή της οποίας δεν θα είχαμε γνωρίσει αυτή την μεγάλη οικογένεια. Ως επιστέγασμα όλων των βιωμάτων της Συνάντησης κρατούμε ως σημείο αναφοράς τις τέσσερις προτάσεις του αδερφού Alois όσον αφορά το πώς μπορούμε να γίνουμε το άλας της γης: να μοιραστούμε με τους γύρω μας τη ζέση για τη ζωή, να δεσμευτούμε με τη συμφιλίωση, να υπηρετούμε την ειρήνη, να φροντίζουμε τη γη. Αυτές είναι και οι ευχές μας προς όλους μας για το έτος 2015.

Share this post
          
 
   
Δημοσιεύθηκε στην ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ και χαρακτηρίσθηκε . Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.